1.
-
anne baba olmanın zorluğunu gösterir.
çok küçükken annem alıştırmaya çalışırdı. "oğlum tırnağını keserken konuşma" derdi. şimdi bakıyorum da iki alternatif var.
ilki, gevezenin biri olmamdan mütevellit validenin kafasını şişiriyordum ve 2 rekat sessizlik uğruna 2 günde bir tırnaklarımı kesiyordu.
ikincisi, tırnak keserken o bakterilerle dolu tırnağın nereye uçacağının kestirilememesi.
ben ikinci alternatifi yeğlerim.
şimdi bakıyorum da o kadar çok şey öğrettiler ki bana. okumakla, gözlemlemekle yetişemeyeceğim şeyleri öğrendim. küçük-büyük.
tüm bunları nasıl öğretirim çocuğuma? dizini yaralayonca tentürdiyot sürmeyi oksijen yerine. oksijen yakmadığından. bu nasıl bir emek lan?
