bugün seksen beşinciye izlediğim filmdir. usta yönetmeni ve dev kadrosuyla benim gözümde, çekilmiş en iyi türk filmlerinden biridir. unutulmaz sahne ve replikleri günlük hayatımızda yaptığımız esprilere karışsa da hepimizin içinde hüzün dalgaları yaymayı başarır. izlerken düşünürsünüz, bu filmi herkes izlemeli diye ama bir yabancının, babam ve oğlum u anlaması, bizim aldığımız tadı alması imkansız. karakterlerin her biri türk insanının ayrı bir özelliğini vurguluyor. davası için babasını karşısına almış bir adam, evladıyla eşi arasında kalmış gençliğinde kocasına söz geçiremeyip yıllar sonra eşinin karşına çıkıp boşanma pahasına oğlunu savunan bir anne ve toplumumuzun gerçeği sert görünümlü, inatçı ama bir o kadar da ailesini seven bir baba.. ve ihtilal dönemi. bizim yaşadıklarımızı, bizim acılarımızı bizden başkası anlayamaz. teşekkürler çağan ırmak, sinema tarihine kocaman bir miras bıraktın.
