işkence bilindiği bir insanlık suçudur, insan ahlakına ve onuruna kesinlikle ters düşen bir olaydır. buna göre işkenceyi savunmak ve onu övmekte aslında insanlık onuruna ters düşen bir olaydır ve insanlığa karşı suç işlemektir. kaldıki hiçbir tepki halkın tepkisi dışındaki hiçbir tepki meşru değildir ve geçersizdir.
12 eylül sırasında işkenceye uğrayanlar genelde örgütlü toplumu savunanlardır. bu nedenle eli belinde silahla dolaşanlar genelde salı verilmiştir ve politik suçlu adı altında yargılanmışlardır. o dönem yaşananları ancak yaşayanlar ve onların yakınları bilir. işin aslı bize öğretildiği gibi değil ya da bize gösterildiği gibi değil. 12 eylül'ün suçu ayrıntılarda ve detaylarda. asılanların çoğunun suçu ispat edilememiş boşu boşuna asılmıştır.
12 eylül anarşiyi yaratanları yok etmek için yapılmadı, asıl yapılış amacı örgütlü toplumun sesinin kısılmasıydı ve başarıldı. artık bizlere kalan şey 12 eylül ile hesaplaşmak ve onu tüm kurumlarıyla yok etmektir, onu yargılamaktır fakat işkence değil, insanlık bilinci ile tarih önünde küçük düşürerek.
