Bıraktım.uzun bi süre uzatarak hem de. Pişman değilim. Yapamadım. Sorun neydi hala bilmiyorum,tembeldim ya da gerizekalıydım ya da zeki ama ilgisizdim. Çok zor oldu. Ilk senemde ben bu bölümü bırakacam dedim.Son 4 sene boyunca da aynı kararı sürekli aldım . Kardeşim bırakma, biter bi şekilde, herkes bitirir dedi. Bırakırsan napacan? Çok zor olacak yeni bir bölüme hazırlanmak, hani para? ya da adaya dönüp yaşamak çalışmak. Adaya dönmekten zaten korkuyordum. Ama okuldayken daha zordu. Bölümde görünmeye çekiniyordum. Eski sınıf arkadaşlarımla koridorlarda karşılaşmamak için yere bakarak yürüyordum. Stres huzursuzluk kaygı resmen eritmişti beni. Dışarıya pek belli etmiyordum ama. Çok zor bi bölüm değildi, biraz zordu. Ama ben zorladıkça başarısız oldum. Başarısız oldukça özgüvenim azaldı. Başarısız sıfatı yapışmıştı sanki üstüme. 1 sene oldu bırakıp geleli. Dert değil üniversite diyorum. Şansım bi de param olursa bu sefer istediğım bi bölümü okurum. Olmazsa da olmasın. Başka hayallerim var. Okula giderken karnıma sancılar veren o duyguları bi daha hissetmek istemiyorum. Evet sikimsonik bir okul ve sikimsonik bir bölüm kafamın aküsünü bu derece bozdu bana. Belki ömrüm boyunca kalacak bu başarısızlık hissi. Bi karar alacaksanız cesaretli olun. Gitmiyosa bırak kalsın anasını satayım,senden değerlimi lan? Tekrar hazırlanırsın. Bunu aküyü fazla bozmadan yapmak gerek ama.
