Çekeceksin arkadaş, başka bir yolu var mı? Çeke çeke, sindire sindire, nefret ede ede kapatacaksın o yarayı. Kabuğunu nefret, öfke, özlem ve belki de birazcık sevgiyle besleyeceksin. Ara ara kaşınacak; kaşıyacaksın. Hafiften kanayacak. Boşver kanasın arkadaş. Yeniden öfke ve nefret; belki biraz özlem ve gülüp geçme sadece. Sonra bakmışsın ki yara kabuğu sallayıp atmış; sonrasında bir iz kalmış. Büyük, derin ya da ince ve yüzeysel; onu bilemem ama illa ki bir iZ kalacak ki ara ara bakıp vay be ne güZel şeyler hissedebilmişim bir insana diyerek kendinle gurur duyacaksın. Artık öfke ve nefret yerini ufak bir gülümsemeye bırakacak.
