ellerini aç göğe, kar taneleri dolsun avcuna.
sıkı tut ellerini, kaçmasınlar. ben yakalarım, ben yakarım. yalpalarım.
yürürken yalpalarım. yelpaze olurum avcuna, uçururum kar tanelerini kalbine.
kalbin olurum. sıkı tutulmuş kalbine uçarım. uçurtma olurum hislerine.
tercüman ederim düşlerini kalbine. üşüyen ellerini ısıtırım çatısı yıkık bir evin yanan sobalı odasında.
ben seni yarın severim. gün yaşlanıyor, gece ağlıyor. mevsimler hüzünde ve sen yoksun. yok olmamayı seçiyor, mutluluk kavramı benimle oyun oynuyor. mutlu olmanın verdiği acı bir dünyaya bedelken mutsuz olmanın acısı sadece basit bir yazıyı yazmakla ölçülüyor.
acı, kavramı ve içselliği ile dönüyor dünya.
kar taneleri düşüyor hikayemize.
yağmur yağıyor sabahın beşinde.
yalan acı ve talan ile fesleğen kokulu düşler düşürüyorum seninle.
düşüyorum dünyana.
düşlüyorum seni.
düşünüyorum bizi.
geçmişi gölgeye teslim ettim ve takipteler bizi.
artık sen yoksun.
benim olmadığım gibi.
