ister istemez saplantıya dönüşen spordur. henüz daha emekleme aşamasında olmama rağmen (3.ayım) çok deli ilgileniyorum. Gece yatarken yarın şunu yaparım, şunu yerim, sonra şunuda yaptım mı ohh. diye düşünüyorum, mutlu oluyorum. Ağzıma et sürmeyen ben her allahın günü et yiyorum lan. resmen böyle yüzüm gülüyor et yeyince, pırıtiyin giriyi vicıdıma ihihi gilsin pırıtiyinler diye çocuk gibi seviniyorum. hiç üşenmeden et, yulaf vs. götürüp işte yiyorum..protein ve vitamin takviyelerine de başlıyorum bu ay. beni bu işe başlatan 4 yıllık vücutçu arkadaşım sağ olsun başlamama sebep odur. 2-3 yıl öncede başlayıp 1 ayımı doldurmadan bırakmıştım. şimdi ise daha sabırlı, düzenli ve kendimi bilir şekilde ilerliyorum. hiç acelem yok, biliyorum bu spor nankör bir spor, 5 verir 1 alırsın. yapacak bir şey yok. Kimse zorlamıyor sonuçta. sen istiyor vijut, sabredejek biraz daha. bu iş böyleymiş, arkadaşın 4 yıl önceki fotoğrafını görüp bir de şimdi kendisini görünce anladım. Ayrıca herkes bu spora başlayabilir bence, herkesin yapabileceği bir şey. sadece içinizdeki o damara basmanız gerekiyor. ben o damara bastım. bakalım göreceğiz. he bir de sağlıkla falan alakası yok la bu sporun, hangi rahatsız sağlıklı olacağım diye gider bilmem kaç kilonun altına girer çıkar. kendini parçalar.
,
