rahat durmazlar, bilip bilmeden oraya buraya saldırırlar, anlatmaya çalışırsın ama nasıl bir önyargıya sahipse sen anlatmaya çalıştıkça o anlamamaya çalışır! yani uludag sozluk yazarlarını örneklemek gerekirse :
beş sözlük yazarı kafede buluşmuşlar, almışlar kahvelerini oturmuşlar masaya ülkeyi kurtarıcı sohbetler yapmaktadırlar:
1. yazar- 80 darbesinden sonra oluşturulan yeşil kuşak, bugünlerin planının amerika tarafından 27 yıl öncesinden yapıldığının göstergesidir.90 dan sonraki tek kutuplu dünyada bu kuşak radikalleştirilerek türk toplumunda derin yaralar açmaya başlamıştır.( bişeyler biliyo ama en azından anlatmaya çalışıyo, çırpınıyo cocuk)
2. yazar- amaaan sen de her şeyi darbeye ve islamcılara bağlıyosun, sanki solcular bi bok yaptılar ülke için de şimdiye kadar, hıh! ( konusmus olmak için konusan yazar, bir taraftan da çaktırmadan magazin izliyo, o yüzden arada dönüp saçmalıyo )
3. yazar- iyi de, atatürk diktatör değil ki, dimi 4. yazar? ( hadi buyur burdan yak yazarı )
4. yazar- ne diyem mahmut mu diyem ( umutsuz vaka )
5. yazar- o değil de bi dene paris hilton vardı noldu ona? ( bu da magazinden aptallaşmış yazar )
o an çaycı gelir:
- galkın bi siktirin gidin la, işiniz gücünüz yok mu, iki saattir tanım içermeden gonuşuyonuz, oturtmam gaaveme ben böyle insaları! (bkz: sieee ordan)( ahan da mod da geldi )
işte böyledir bizim yazarlar, eğlencelidir!
ps: modcum kusura bakma, hikayede çaycı olmak sana düştü ama dükkan sahibisin en azından!*
