Herkesin acısı var. Herkes bir şekilde çözmeye çalışırken, başkalarını acıtıyor. Zincirleme herkes olayın içine karışıyor bir şekilde. Ve niye diyemiyorsun, neden ben diyemiyorsun. Hayat seçici değil, sadece oluyor. Belli bir kişi yok ortada. Bin kişi arasında düşüp kafasını yaran tek insan olabilirsin, açıklayamazsın bunu kendine, diğer dokuz yüz doksan dokuz kişiye. Aslında Sana ne olduğu tanrının dahi umrunda değil. Senin Sikik mutsuzlukların kimsenin umrunda değil. Acı çekerken sadece kendimize odaklanıyoruz, etrafta zarar verdiklerimiz, acıttıklarımızdan haberimiz bile olmuyor. Bizi acıtanın da başkası tarafından canının yakıldığı şüphesiz. Sen düşünüyorsun neden ben, acıttığın her kimse o da düşünüyor neden ben.
