tanrı'nın ''dua edin icabet edeyim'' dediği yakınma türü.
çocukluğunuzu hatırlar mısınız? bir şeyler isteme konusunda ısrarcı olduğunuzda anneler koşul öne sürerlerdi. ''böyle yapmazsan bunu alacağım'' gibi.
tanrı ile anneler ne kadar da benziyor birbirine. o yüzden kendisinin rahmetinin sonsuz olduğunu başımıza kakıp durmaktadır. ''dua edersen olur''. yine bir koşul daha.
dua, tüm kapıları açan bir anahtar olsaydı şayet, mutsuzluğun adını dahi bilmezdik.
dua sadece mendil açıp beklemek gibi olacaksa, emin olun tanrı bunu kabul etmeyecektir. çünkü kendisini iyi tanıyorum.
dua; ne bir şeydir, ne çok şey ne de hiçbir şey. ama ''şey''dir.
