bizim ailede nerede olursan ol, kimi doversen dov (ana, baci, hala) fark etmez o kaldirdigin eli gotune sokup kulagindan cikartirlar bu gibi durumlarda.
oyle ki bu durumla nerede karsilasacagin belli olmaz yasadigin ulkenin baskentinde bile vardir boyle kendinden kas yapisi daha zayif olana guc gösterisi yapan ipneler
dedim ya yasadigin yer başkentte olsa fark etmez bir gecenin köründe huzur icinde evinde otururken anuden kapiniz calar.
-kim olaki.
kapi acilmadan diafonla sorulur. soluk soluga gelen korku dolu ses "benim abla ofelya" der . ofelya asansoru olmayan 7 kati hizli hizli adimlari cikip evin kapisindan iceri girer. telasli gozlerin sormadigi soruyu anlayip konusmaya calisir ama nefesi buna izin vermez. bikac saniye soluklaninca
-abla dövdü
+kiim!
-erol abla erol , demeye kalmadan erol ayi gibi gozu donmuscesine sema diye bogurur sitenin icinde. erolun sesini duyan evin reisi pencereden bakar kendini gostermeden. erol gecenin o saatinde isiklari yanan ablasinin evini görünce ofelyanin sigindigi yeri anlayip ayni 7 kati bir nefeste cikar kapiya dayanir. kapiyi evin reisi babam acar. erol koridorda yatan ofelyaya yine saldirmak ister ama evin reisinin ozelharekatci oldugu unutur ve tek kafayla yere serilir. erol uyandiginda basinda coktan polisler vardi gerci erolda polis emeklisi oldugu icin olayin ustu kapanmistir. ama gel gelelim erol burnunu kaybetti bi kere vede guzeller guzeli karisiyla kizini birkac durusmadan sonra goremedi.
iste boyle hayvanlar karisi ve kizini tek baslarina disari bile cikartmaz insanlar hakkini arayip medenice konusmak isyeyince karsisindakini savunmasiz sanip guc kullanirlar. pisman olurlar ama magbada sikisan semsiye cikmaz
