Fırtınalarınla sürüklendi aşkımız. Korkularının, yaralı geçmişinin, savruk benliğinin dalgalarında, bni kaybedip kaybedp yeniden buldun. Sni hep uzaklara çağıran o yalnızlık rüzgarının alabora ettiği parçalanmış düşlerimi, ben sessizce yeniden toplandım sensizlik sürgünlerinde. Kanayan sevdamı, vurgunu olduğum yüzündeki o kutsal ışıkla sardım. Sığındığım bu huzurun bedelini hayatımla ödedim hep. Bilmediğim yollardan geçtim, kanatarak kendimi. Ve şimdi sorular cevaplarını buldu. Sükunetinin ve güveninin o bilge dinginliğinde süzülüyor arıtk aşkım. Artık biliyorsunki, sevgimin inadı hiç kırılmayacak.....
