öncelikle ölmek bir çözüm değil dostlar.. aklın ve beynin bulunduğu ortamı, bulunduğu ruh hali, buluğunduğu çıkmazlar içinde kaçış yolu araması bu.. kaçmak kolay olandır, ayrıca ölümün sınıra gelindiğinde ölmekten böyle rahat konuşabilen fazla insan yoktur. ölüm gözünüzde normalleşmesin.. son dakikalarını yaşayan insan, eğer son dakikalarını yaşadığını bilirse dışarıdaki çimenin rengi, havanın azıcık esintisi, içtiği bir bardak çay bile inanılmaz anlamlı, inanılmaz yaşam dolu ve güzel gelir.. en büyük sorunu yaşayanın kendin olduğunu sanıyorsun, işin içinden asla çıkamayacağını sanıyorsun, belki de bir iki yıl sonra yaşadığın her şeye gülüp geçiceksin.. şunu unutma! insanların beynindeki sana dair yorumlar senin için önemli olmasın.. önemli olan senin kendi kafandaki kendine dair yorumun.. kafanda kendine olan inancını kaybetme.. siktir et, hayat sen varken de geçicek..
