bir zamanlar hayatımda hayvanlara yer yoktu. o zaman hayatımdan çıkan insanların ardından üzülmenin çok da olağan bir durum olduğunu anlatmak için 2 yıl yani kuşun kaçsa üzülürsün gibi şeyler söylerdim. çok da değersiz bir varlıkmış gibi kuşu değil 2 yılı vurgulardım! bilmezdim ki bir hayvan beslemenin ne demek olduğunu.
bir köpek aldım ve onu iki yıl önce kaybettim. anlatamayacağım kadar çok koydu bu bana. yeni bir köpek sahibi olmaya bile korkuyorum. aşık olmak gibi birşey bu da. alacağını da kaybettiğin gibi kaybedebileceğini düşünüp uzak duruyorsun. neyse onu kaybettiğimde kimseye söyleyemesem de kendime dediğimdir bu benim:
'dile kolay 3 sene ali kaçsa üzülürsün.'
ötedir insandan bu hayvan milleti...
