canı facebook kullananlara göre daha az sıkılan insandır. tanım içindi bu genelleme.
facebook'u açalı 4 sene kapatalı 1 buçuk sene olmuştur iki buçuk sene yuvarla 3 sene kullanmışım. ilk başlarda fazla etkin değildim internete girdiğimde bakardım ne var ne yok diye, daha sonra baktım internete face'e bakmak için giriyorum. bir bok yaptığım da yok yani iyice boş muhabbete dönüşmüştü. sonra sildim. artistlik olsun diye değil kendimi engellemek için sildim. daha sonra da açmadım.
tekrar hesap açmayı düşündüğüm zamanları düşünüyorum, ya fazlaca sıkılmışım saracak bir şeyler arıyorum, edebiyatla ilgilenmeyi azaltmışım ya uzun süremi evde geçirmişim ya da en önemlisi dostlarla muhabbetim azalmış. oturup konuşamıyoruz onlar bir yerde ben bir yerde. bazı şeyleri bi dostumla paylaşamayınca herkesle paylaşma ihtiyacı duyuyorum aradaki orantı anca dengeleniyor.
şimdi ben bazı arkadaşların paylaştığı şeylere ve aldığı yorumlara baktığımda anlıyorum ki, buna ihtiyacı var, pasta yediğini herkese söyleme ihtiyacı duyuyor çünkü pastayı beraber yediği insan ona düşündüğü kadar yakın değil. sevgilisi sürpriz yapıyor ve anında paylaşılıyor bu. neden ? milleti kıskandırmak için mi, o sürpriz onu tatmin etmediği o duygu patlamasını yaşayamadığı için mi ?
hüzünlü hissediyor yazıyor, çünkü bu hüznünü dibine kadar biriyle paylaşamıyor.
sosyalleşmek için facebook'u kapadım, demişti arkadaş. varsa böyle bir sorununuz deneyin derim.
