yaşımı hatırlamıyorum ama sanırım 5-7 arası bir yaştayım. bisiklet sürmeyi öğreneceğim. güzel bir hafta sonu sabahı (sanırım cumartesi idi) babam beni ve bisikletimi aldı aşağı indik. bilirsiniz 2 tekerlekli bisikletlere destekler takılır.
neyse efendim taktı babam destekleri pazar kurulan sokağa gittik başladım ben bisikleti sürmeye. babam peşimden yavaşça takip ediyor beni işte "oğlum direk karşıya bak yalpalamazsın böylece" benzeri telkinler veriyor, araba geldiğinde "dikkat et, panik yapma" vs tarzında da yardımlarda bulunuyor. zaten sokak çocuk dolu ve hepsi de bana yardım ediyor bisiklet sürerken.
lafı uzatmayalım, caddede turlarken bu sefer beklenmedik bir olay caddeye kocaman bir tır girdi. babamdan yaklaşık olarak 100 metre uzaktaydım. tıra baktım, arkamı dönüp babama baktım ve yemin ediyorum ki babam o anda usain bolt'dan daha hızlı bir şekilde o mesafeyi koştu çünkü daha kafamı önüme çevirmeden beni tutup kaldırıma çekmişti bile.
nitekim aynı günün gecesinde karşı apartmanın bahçesine serbest uçuş gerçekleştirirken yine aynı eforu göstermesini beklerdim. *
her ne olursa olsun
