Üzüldüm kendisine.
Sadece o kadar.
Ne dünyam basıma yıkıldı ne de kahroldum.
Bende mi sorun var bilmiyorum ama normal geldi.
Aslında sorun sanırım zihniyetimiz.
içimdeki o ses bana "kasınmasaydı" diyo.
Susturamıuorum da.
Yanlıs, farkındayım.
Ekmek mekmek alma mevzusu degil durum.
Yani ne işin var be oğlum.
Gitme işte, gitme amk.
Dedim ya suçlu bence bu cocuk.
Zihniyetimizi sikeyim ama malesef durum bu.
Kafam bildiğin olmuş çorba...
