israil askerleri ya da mısır askerleri tarafından öldürülseydi; dünden beri vicdanları satılığa çıkarıp "oh iyi oldu, allahın acımadığına ben neden acıyayım" diyenler tarafından gözyaşlarıyla anılırdı.
ama yok, o aleviydi. ekmek almaya gitmemişmiş, eyleme gitmişmiş, polise taş atmışmış, zafer işareti yapmışmış. bunları yapanlar ölümü hak ediyor değil mi sizin o hastalıklı beyinlerinizde, 16 gram bile gelmeyen o vicdanlarınızda.
mısırlı esma ya da israil askerleri tarafından katledilen furkan kadar değeri yok muktedirin gözünde. bir annenin evlat acısına bile saygı duymayanları, insanlıktan çıkanları gördük artık bu ülkede.
