evet, artık nefes almıyor. koşamıyor, okula gidemiyor, çok istediği bir şey için annesine yalvarmıyor, ya da annesi ona sımsıkı sarılıp onun kokusunu ciğerlerine kadar çekmiyor, çekemiyor. o çocuğun koşmasını, gülmesini istemediler. tıpkı "günah işleme özgürlüğü" gibi olan bu haklarını elinden aldılar, izin vermediler. bunca şeye rağmen ona terörist damgasını basan, ölüm allahtandır, o direniş olmasaydı bunlar olmazdı diyen güruh şu an berkinin soluyamadığı havayı çekebiliyor içine, zerre vicdanları sızlamadan. görüşlere, inanışlara saygım var ama küçücük atan bir kalbi bu derece yaftalamak; ortada silahsız, masum, çoğu şeyin farkında bile olmayan hayatını kaybeden bir çocuk varken, suçlu olarak yine bu çocuğu göstermek.. işte ben bunu anlayamıyorum. yapamiyorum. bu derece körü körüne bağlanmak, sorgulamadan, düşünmeden, her şeyi bu derece görmezden gelebilmek ve bununla da kalmayıp bu günahı işleyenleri ecel adı altında masum gösteren zihniyetlere benim mantığım elvermiyor.
ve şimdi.. evet, o artık nefes almıyor. o toprağın üzerinde koşması gerekken, toprağın altında yatacak. annesi yıllar sonra bile15 yaşındaki berkinini sevecek fotoğraflarda. ama büyük kalpler ölmez. yaşatılır yine kalplerde. büyütülür orada. berkin de büyüyecek.
berkin yaşayacak.
