almanya'nın iki kere sıfırı tükettiğini ve iki kere ayağa kalktığını beyan ederken atatürk'e sallayan mal beyanı. he canım biz de tüketeydik sıfırı. gör o zaman hangi amerikalı, hangi yahudi kaldıracaktı ayağa? mason localarını kapatan adama husumet varken çok yardım ederlerdi. neyse ki localar açıldı, marshall yardımı geldi, yolu olmayan ülkeye zoraki borçla ikinci el traktör geldi.
almanya, ilkinde neden sıfırı tüketti? sırpların ayrılıkçı hareketleri, bismarck'ın denge politikasını bozduğu için. zaten ingiltere ile fransa, prusya'nın hemen toparlanmasına gıcıklar, abd elden gitmiş, karışmayın bana diyor. çöktüler tepesine. "almanlar yenilince biz de yenilmiş sayıldık." o arada da evliyaların rahmeti bol ruhlarının ziyareti ile türkiye'yi kurabildik.
demokrasiye tam geçicem, bi "ölme" tutuyor. ya dinci-kürtçü tayfası (akpkk'nın evveliyatı) gider hakkari'de ingilizlerle, dersim'de fransızlarla işbirliği kurup halkı galeyana getirir, ya dünyada kriz patlak verir, memleketi mussolininin, hitlerin insafına bırakmak istemeyen lider, çalkantılı dönemde daha kurulmamış, emekleyen ülkenin temelini sağlamlaştırmak ister. tabii bu arada hadi kuralım madem diyince ne kadar ağa, ne kadar halifeci varsa ağacı yaşken budamak için elinde balta bekler. sonra da neden demokrasi gelmedi? iyi ki de amerikan demokrasisi o dönemde gelmedi. en azından devletin ömrü bir on sene uzamış, 1939'u olağanüstü dönem saysan, 1945'ten sonra cumhuriyet diye bir şey yok zaten.