Yazı bekleyen küçük, haylaz bir çocuktum..
Ömrümü sokaklar da geçirirdim.
Evim park, oyuncaklarım ise hayallerim olurdu.
Yine de mutluydum
Yazı bekleyen küçük, haylaz bir çocuktum
Geceleri ay ışığında uyurdum
Ninnilerim ise parktan geçen sarhoşların sesi olurdu
Yine de mutluydum
Yazı bekleyen küçük, haylaz bir çocuktum
Düşünceli insanlar görürdüm, acımasız hayatlar içerisinde
Ne var ki hepsi beni hor görüp unuturdu..
Yine de mutluydum
Yazı bekleyen küçük, haylaz bir çocuktum
Sevgiler görürdüm benim nefretimden güçlü...
Hayatlar görürdüm benimkinden şahane
Yine de mutluydum
