en küçük amcamla aramızda çok fazla yaş farkı yok. ben ilkokula giderken o liseye gidiyordu mesela. ve 7-8 tane aynı yaşlarda yaramaz yeğenlere sahipti ki adamın ergenlik dönemi travması olmuşuzdur. anlatacağım olay da bunun üzerine.
lisede amcamın sevdiği bi kız varmış, odasında kıza yazdığı mektubu ve de hediyesini bulduk. doğum günü için sanırım, en azından aklımda öyle kalmış. mektubu okuduk tabiki ve onu saklayıp kendimiz yeni bir mektup yazmıştık. hemen hemen amcamın cümleleri, araya serpilmiş espriler ama en önemli noktası kızın ismi zeynepti biz onu elif yaptık. * yazarken o kadar eğlendik ki hiç aklımıza gelmiyor çocuk yazısının hemen farkedileceği. kız önce şaşırmış sonra saatlerce gülmüşler bize. ama tabiki amcamın gülümsemeleri eski türk filmlerindeki kötü adamların kahkahalarına dönüşüverdi bizi görünce nihahah diye. ceza olarak 1 hafta boyunca tüm işleri bize kitledi. yalnız samanlığı temizlerken sakladığı sigara paketlerini bulduk ki kozlar elimize geçmişti. her akşam çikolata almak zorundaydı eve gelirken, lunaparka götürmeler, bizi gezdirmeler falan derken adam yatılı okula gitmeye karar verdi. * biraz fazla yüklendik galiba.
