böyle işte o toprak gözlü meleği ilk görüşüm. ve yıllar sonra karşıma tekrar çıkması, tam da yaralarımın yeni yeni kabuk bağlamaya başladığı bugünlerde bir tesadüf müydü? yaptığımız birtakım tercihlerin çizdiği bir kaderin mi oyunuydu bunlar yoksa başından beri alnımıza yazılmış olan bir kaderin mi oyunuydu? bilmiyordum, hiçbir şey bilmiyordum. sadece o na duyduğum sevginin acısını hissetmiştim derinlerimde. öyle bir acı ki.. uzun süren bir ilişkinin kalıntıları hatırlandıkça acı etkisi yapar. benimki ise bol acılı olmuştu.
caddenin karşısına geçtiğim yetmez gibi önüme çıkan ilk ara sokağa girdim. eski bir apartmana yaslandım. caddeye doğru baktım. araç ve insan trafiği farklı yönlerde akıyorlardı. saatlerdir devam eden yağmur şehri tertemiz yapmıştı. bir kirli ben kalmıştım. toprak gözlü melek ise cennetine gitmişti bile. bense eski apartmana dayanmış bir halde yağmurun dinmesini, kalan son gözyaşlarımın da yağmura karışmasını bekliyordum. belki de uzun zamandır bana uzak olan cehennemimin gelmesini bekliyordum..
