2010 ya da 2007 sezonlarından biriydi galiba. Takım klasik şekilde taraftarı verem ettiği bir sezonda. Taraftar "bugün bari gülelim laN" düşüncesiyle takımı ateşlemeye çalışıyor. Boğazlar parçalanıyor, arada takımdan fazla yorulan taraftarı tempoyu düşürerek aktif dinlenmeye alma hem de gazlamak adına "allah allah allah allah saldır beşiktaş, bu akşam yüzümüzü güldür beşiktaş, umutlar tükenmedi saldır beşiktaş" (tatlıses'in bu nasıl sevmek şarkısından uyarlamadır) tezahüratına giriyor kapalı. haydi beşiktaş,saldır beşiktaş diye takımı öne doğru itse de oynamıyor sahadakiler. En sonunda aynı tezahürat allah allah saldır beşiktaş, Taraftarın amına koydun beşiktaş olarak oynayacağınız topu sikeyim edasında sahadaki ruhsuzların yüzüne çarpıyor.
Bu akşam ki maçta da aynı ruh haliyle bir takım vardı sahada. O topu sahaya dalıp, samet'in takımını tümden elden geçirip çizgi üzerine koysan, gelin biriniz çizginin ötesine itin de gol olsun desen o topa vurmaya gelen oyuncunun adalesi çeker vuramazdı, öyle bi inançsızlık vardı.
5 senede şut çekmeyi akıl edememiş ön libero necip, 2 yılda tek bir kez bile çalım denememiş olcay, ceza sahası vuruşlarını sadece bremen ve porto'da gördügümüz almeida, hala genç golcü mustafa'ya bel bağlayan bir kitle ( mustafa genç değildir artık, golcü hiç değildir.), kerim yerine uğur'u, ömer yerine holosko'yu tercih eden bir teknik heyet. Biz şampiyonluk şarkılara söylüyorsak o şampiyonluğa değil, sana olan inancımız, yapamayacağını bildiğimiz sezonlarda inanıp nefes nefese kaldığımız için beşiktaş taraftarıyız.
gene sağlık olsun ne diyelim. 3.lük hayırlı olsun diyeceğiz ama renkliler gene bir şekilde bize fırsat verip yarışın içine alacak, biz gene kaybedeceğiz o yarışı ama yine burada olacağız.
almeida'Yla motta'nın canı sağolsun. Bu takıma 11 tane messi değil 2 tane daha motta koysanız ligi alır götürür o inanmışlıkla. Ama yanında ersan önünde olcayla oynuyor adam.
şu holosko'yu da gidilen bi deplasmanda cami avlusuna bırakıp kaçalım artık.
