Bugün baktım takvime, saydım beş ay olmuş ben seni terk edeli...
sen yeni yeni düzeltmişsin hayatını.. bir iki hafta olmuş..
bense hatamı sen beni unutmayı kafaya koyunca anlamışım.
Beş ay boyunca kimleysen onlara git diyorsun..
inan hepsi uçup gitmiş hem aklımdan hem hayatımdan..
Kalıcı olan senmişsin...
allah'ım ben o güzel anıları nasıl da hiç etmişim.
Bir daha böyle güzel bir aşk yaşayacağıma inan gram inancım yok..
geceleri deliriyorum...
bilinçaltı odalarımın hepsinden sen fırlıyorsun...
yastığıma seni ağlıyorum...
yüz üstü kapanıp yastığa ağlarken uyuyakalıyorum...
uyandığımda bitmeyen baş ağrısı beni selamlıyor..
gün içinde bazen seni unutur gibi oluyorum bu çok iyi bir adım değil mi?
Seni gerçekten ilk defa kaybettim..
değerini bilmem için bu gerekliymiş..
