Oturdum bi masaya, elimde klasiklerden bir kitap. Tam başlamak üzereyken okumaya, yine aklıma çark etti. Yaktım bi sigara, kayboldum hayallerde. ''Keşke şimdi yanıma gelse, geçse karşıma da izlesem denizden mavi gözlerini.''
Biraz sonraydı, Geldi. Gözleri yine her şeyden güzeldi. Korktum bakmaya, yine sadece dudaklarını izledim. Sarhoşçasına dinledim, ve çok geç de olsa anladım. O gün her şey bitti. Ve artık yemin ettim, bir daha hiçbir şey dilemeyeceğim.
