Duran tende üsenir üsenmez üsür kimsesiz ruh
Güruh mesafesinde safa durmus usulsüz destur
Vurur usul usul pusu kurmus zaman fiilinde an
Biraz düsün ve dur zuhura varmadan evvel sur
Huzurunda olsam nafile gariban kalmis Vav.
Insan yürür gölgesindekine bakmadan mesgul
Gül goncasinda ah be ne güzel istanbul
Bul kaybettikten sonra neye yarar
Zarari kar hesabindan düssen nafile
Kafile yola cikmis saga sola selam ver
Dudaklarinda dökülse tesbih tesbih La ilahe illallah
Teslim olduktan sonra dünya malina bilmukabele
Bile bile bilsen ne fayda günes batmistir coktan
Karanlikta kaldi o bildigimiz Süleymaniye.