bugün sınıfta (üniversite) bir noktaya sabitlenip 4-5 dakika kadar öylece baktım, kızlar beni kesiyor farkındayım, ama sanıyorlar ki ben onları görmüyorum başım başka bir taraftaydı. konuşup güldüler alay ettiler belli tanışma ortamı yok daha merhaba merhaba bile yok, çok çıkmaz bir yere girdim demek istediğim şey itiraf ediyorum, insanları benim görmediğimi sanıyorlar ama ben bakmadan onlardan daha çok şey görüyorum, ve tek yaptığım onlar konuşurken dinlemek ve gülmek çok fakirce konuşuyorlar.
