Topraktan doğma cevizden olma kuru tahtaya çakıldı çivi
Divanıma yazdığım kelle koltukta o sonsuz hiciv
Hiçlikteki çokluk nasıl olsa görünmez muamma
Eğil ve bükül düşüncemdeki kırılgan mukavva.
Soğuk tene dokununca tinsiz görünüş
Aldanmanın aldatmaya dayattığı o düş
Gerçek fersah fersah uzadıkça
içimde gergefe işlenir huşu,nakış nakış
Gölgeler zamanın ölümüne tanık
Musallaya yatırılmış o masum sanık
Anın yüksek sesle aynı safta,aynı sıfatla
Elif,Lam,Mim.
