Nerede yanlış yaptığımı bilmiyorum ve bu bilinmezlik beni yiyip bitiriyor. Seviyorum; sevgilerin, aşkların en kusursuzunu sunuyorum, okşuyorum; karşımdakinin ruhunu da bedenini de en doğru biçimde, koskoca bir kalbi karşımdakinin üstüne yaparak önüne seriyorum ve yalvarıyorum; bir şeyler iste benden, iste; canımı vereyim istediğin şey uğruna. Mantık aramıyorum,kural aramıyorum, senin istemen yeterli diyorum. Peki sonuç ne? Yine hüsran yine hüsran. Asla sevilmenin değerini anlamayacak kadınlar.
