Yalnızlık yalnızlık diye yakınıp durdu genç kadın. Karşısındaki adam, onu anlayan tek adamdı. Adam genç kadını çok sevmişti bir zamanlar. Lakin aşkını gömmüş idi insanoğlunun en derin mezarı olan kalbe. Gene de yardım etmek istedi kadına içinden bir parça. Sohbetle bölmek istedi kadının yakınmasını ya da bir nebze anlamlandırmak istedi iç çekişini.. Yalnızlık nedir sana tanımlayayım ister misin dedi ? Milyonlarca insan arasında yalnız olmak nedir bilir misin dedi? Can alıcı bir soru daha sıraladı "sen hiç beş kişilik masada yalnız kaldın mı?" O beş kişilik masada seninle konuşmasını istediğin insan seninle konuşmuyorsa sen yalnızsındır. Yalnızlığın tanımını yaptı sonra adam kadına "yalnızlık, konuşmak istediğin insanla konuşamamaktır." Dedi. Biz seninle konuştuk , çok güzel konuştuk hem de ama gene de olmadı dedi.
ve kadını öylece bırakıp gitti kadın tüm konuşma boyunca ağlıyordu ve devam etti.
Adam son kez arkasını döndü saçların dedi saçların anlattığın kadar kısa olmamış.
kadın bir umut haliyle sordu beni böyle de sever miydin peki? Adam: "evet ben seni her halinle severdim, severdim" dedi ve dönüp gitti, yoluna devam etti.
kadın Çağla ağacının altına gömdüğü sevdasının üstüne biraz daha toprak attı...
