çoğulcu demokrasi ve liberalizmin, dinle beraber çeşnilenerek türkiye'de hüküm sürmesine ve sürdürülmesi gerektiğine dair, türk askerinin düşmanı, atatürk düşmanı, kemalizmi bir çesit anti demokrasi, demokrasiyi bir çesit liberalizm sonucu, türk askerini de gelişmeyi engelleyen bir çesit yapı olarak insanlara göstermeye çalışan barlas'ların, altan'ların cahil kültürü.
bu kültür içine liberalizmin ve dünya ağalarının, amerika'nın ve onlar sayesinde türkiye'de iktidar sahibi olmuş dini çeşnicibaşlarının ırak'ta, afganistan'da, bosna'da yaptıklarından daha doğrusu yapamadıklarından bahsedemezler.
bunların derdi türk askeridir, atatürk'tur, atatürk ilke ve inkilaplarıdır.
bu kültür, yapıcı degil çözücü/yıkıcı bir kültürdür. çözmeye/yıkmaya çalıştığı şeyler üniter devlet, ulusal devlet ve atatürk devrimleridir. bunu temelsiz, yetersiz, yanlış ve yanlı kıyaslamalara dayandırır ve gerçekci, insancıl bir yaklaşım yerine sadece kişisel faydaları göz eder.
o yüzden bir gram kelamı ağızlarından çıkartamazken, on beş defa cumhuriyet kazanımlarını kötülerler fakat bir defa olsun dünyadaki insanlar için konuşmazlar/konuşamazlar.
ölenler ölür, onlarsa cepleri şişkin maaşlarla dolarken, devlete küfretmeye devam ederler.
