bilirim vefakar, dayanıklı kadınsın. babamın onca eziyetlerine karşı hep dişini sıktın. şimdi babam yok ama sen yine de o ocağın dumanını tüttürmeye çalışıyorsun. sırf benim o tek ayakkabım karda ıslanıp kırılmasın diye kendi çizmeni bana giydirip lastik ayakkabıyla karın içinde yürüdüğün günler dün gibi aklımda. ne hakkını ödeyebilirim ne de senin gibi bir kadını asla tanıyabilirim. babamın bir öğüdü vardı "oğlum annenden başka kadına sakın sırtını dönüp yürüme" diye. ben döndüm be annem ve hep vuruldum. şimdi babamın ne kadar haklı olduğunu bir kez daha anladım. babam gitti biz yalan dünyada kaldık yine. ama sen gitme olur mu annem. nasırlı,toprak kokan ellerinden binlerce kez öpüyorum canım anacım.
