Sen yoksun ya kimse değer vermiyor bana. Belki de bir daha kimse güzel sevmeyecek , ileriyi düşünmeyip beni hoyratça tüketecek. Senin verdiğin değer olmayınca çok değersizim.
bir "Çağla" ağacının altına gömdüm sana olan sevdamı... koparıp yediğin Çağla meyvesi ile sana mutluluklar diledim..
şimdilerde ben bile kendimi tanıyamıyorum... günü değil kendimi öldürüyorum...
boş uğraşlar peşinde var olan umutlarımı boşa çıkartıyorum... doldurmak için hayatı ne inancım ne de gücüm kaldı. .
