Sizde şarkıları olan birini unutamazsınız. O şarkıyı duyduğunuz zaman, aklınıza ilk olarak şarkının asıl sahibi gelir, o şarkıyı size tavsiye eden kişi. Evet o şarkı onundur, çünkü aklınızda onunla özdeşleşmiştir. Çalmaya başladığı zaman, şarkıyı o kişinin sesinden dinliyorsunuzdur sanki, yalnız ikinizin olduğu bir ortamda. Belki de yalnız size özel bir ortam.
En yakın arkadaşınız da olabilir bu kişi, ilk fırsatta ararsınız uzaksa. Veya zaten sık sık görüşüyorsunuzdur, yüzünüze hoş bi tebessüm kondurur şarkı.
Yahut babanızın mırıldandığı, kulağınıza o vakit hoş gelen bir şarkıdır. Artık evden uzaktasınızdır, özleminize özlem katar.
Yaşanmışlıkların olduğu bir eski sevgilidir belki. Belki hiç sevgili olamamışsınızdır dahi. Yüreğinizi yakar, 'keske'lere hapseder yine. Bedeninizi boş bir teneke sanırsınız, içinizdeki boşluk ile yüzlesirsiniz tekrar tekrar. Donalakır gözleriniz duvarda, diyaloglar geçerken aklınızdan bir bir.
En çok da kaybettiğiniz can yoldasınızınki koyar. Göğsünüz sıkışır, sesiniz çıkmaz. ' bak unutmadım seni ' demek istersiniz, boğazınızda düğümlenir. Hiç dinleyemezsiniz o şarkıyı sonuna kadar, ancak bir parmak hareketiyle silemezsiniz de. Unutmak istemediğimizden belki, belki zaten unutamayacağımızdan.
Bazı şarkılar öyledir işte; anlamını sadece sözlerinden değil, özünüzden alır. Kimi Gözünüzden birkac damla yaş akıtır, kimi gönlünüzde kelebekler kıpraştırır. Asıl Bu yüzden güzeldir şarkılar. sözü yazardan, notası bestekardan, duygusu sizdendir. Ben işte bu yüzden çok severim herkese şarkı önermeyi, hislerimin yalnızlığına çare olmak için. Daha fazla kişide yaşayabilmek için. Ve en önemlisi de, bir gün sevdiğim insanlarca unutulmamak için.
