arada gösterilen flashbackler dışında genelde bir odanın içinde geçen, karşılıklı diyalogların ağır bastığı ve buna rağmen izleyeni sıkmayan, son birkaç yıldır sinemada izlediğim en iyi filmdir.
emma thompson mükemmel bir oyunculuk sergilemiş. rolünün üstesinden öyle bir gelmiş ki canlandırdığı huysuz, hiçbir şeyden memnun olmayan, ukala yaşlı kadın karakterine izlerken küfür saydırmama engel olamadım. bence henüz konuşmak için erken gerçi ama 2014 oscar töreninde en iyi kadın oyuncu ödülünün en büyük adaylarından biri oldu bu filmle.
ayrıca filmlerini fazla bilmediğim, en son telefon kulübesi'nde izlediğim colin farrell'ın o zamandan bu yana oyunculuğunu aşırı derecede geliştirdiğini fark ettim.
son olarak kadrosundaki en baba isim olan tom hanks her zamanki gibi rolünün hakkını vermiş.
