Her şey 2010 ekimde faceden basit bir arkadaşlık isteğiyle başladı. Profiline baktım,kesinlikle tanımıyorum tipi desen ilgimi bile çekmedi. Neyse pek de önemsemiyordum zaten kabul ettim,sonra unuttum bile kim olduğunu paylaştığı şeylere bakıp ne kadar aptal birisi diye düşünüyordum. Sonra bir gece geometri sınavıma çalışırken facede sohbete baktım bu da açık ama saat 3 falan canım da sıkılıyor,bu yazdı bana konuştuk biraz uyudum. Sonra ne oldu bilmiyorum sürekli konuşmaya başladık,kafamdaki fikirler aniden yağan dolu gibi pat pat değişmeye başladı. Telefon numaraları falan.. Bütün gün konuşmaya başladık ben o zamanlar deli divane başkasını seviyorum diye ortalarda geziyorum. Konuşmalar zaten askerlik arkadaşı tadında bkz. Hacı naber,moruk nasılsın vs. Aramızda çok iyi bir iletişim vardı şimdi iki kelime konuşamadığım adamla her konudan konuşuyorduk. Neyse efendim,aradan iki yıl geçtikten sonra ben hoşlanmaya başladığımı anladım. Saçmalama dedim duygularıma,kapa çeneni o senin arkadaşın ya. Çok zorladım o iki sene boyunca olaylar,olaylar zaten... Ama geçen sene yani üniversite sınavına hazırlanırken arkadaşlarımın yoğun baskısı ve seviyorsan git konuş bence nidalarıyla konuştum onunla. Onun da bana karşı bir şeyler hissettiğini biliyordum. Hissediyordu,hissediyordum ama bu bir şey olması için yeterli değilmiş. Çok acı tecrübe etmiş oldum
. O önce hayır olmaz dedi işte sen çok iyi bir kızsın,ben doğru kişi değilimler... Sonra o da sevdiğini söyledi. ilk zamanlar müthişti,bulutların üstüne triplex villa yapmış orda şen kahkahalar atıyorduk ve insanlar buna gök gürültüsü diyorlardı. Mesafe ne ki diyordum sürekli uzak mesafe ilişkisi yürümez tamam ama biz farklıyız. Bok farklıymışız. Yüzünü görmediğim,kokusunu bilmediğim insanın sesini özlüyordum. O hep beni üzüyordu ama özür dilediği anda ben her şeyi başa sarıyordum. Sonra sınav stresinden olduğunu sandığım kavgalar ediyorduk,sınav bitti kavgalara devam ettik. Yaz tatilimde iki gün aramız iyiyse üç gün konuşmayarak dengemizi sağlıyorduk. Üniversiteyi kazandım sen çok değişirsinler başladı. Hayvan herif etrafımda o kadar kişi var benim gözüm senden başkasını görmüyor ki. Yarım dönem bitti üniversitede yine doğru düzgün konuşmuyoruz. Artık hiçbir şey eskisi gibi değil,bunu söyleyemese de o da biliyor. insan seviyorum dediği bir insana sonra bana güvenme ne yapacağım belli olmaz seviyorum derim sonra bir şeyler olur falan böyle aptalca kelimelerden oluşan cümleler kurar mı?Dengesiz eski sevgilisiyle buluşmuştu,kızlarla mesajlarını görmüştüm. Ama artık sineye çekemiyorum. Sürekli ben burada çok bozdum deyip devamını söylemediği cümleler beni çok yıprattı. Aramızda ülke sınırları varken farklı ülkelerdeyken ben her türlü sınırı aşmış sevmiştim,hâlâ da seviyorum. Ama belirsizliklere tahammülüm kalmadı artık. Bitirmeye cesareti yok ama beni bitiriyor. Eylemsizlik kararı aldım ben de. Artık konuşmak yok. Ağlamak yok. Ona daha önce defalarca veda mektupları yazdım. Bu devirde kim mektup yazar lan sırf bunun için üzmekten çekinmeliydi beni. Bu sefer son kesin kararlıyım dediğim 254 karar aldım,her sabah daha çok severek uyandım. Ama ben bu sene bir şeylerin farkına vardım. Kalbimi put sanıp da kıran buymuş ibrahim. O kalbimi kırarken elalemin çocuğu beni bir kere güldürmek için peşimden koşuyordu,utanmadım bana beni sevdiğini söyleyen çocuğa bile onu anlattım. Aptalsın dedi,yüzünü bile görmemişsin. Boynuzlanmama ihtimalin yok. Bütün bunlara göğüs gerdim ben. Ne için peki,senin için. Değdi mi bilmem ama pişman değilim ben elimden gelenin fazlasını yaptım ben olmazı oldurtmak için her yolu denedim. Ama sen ağzını açıp tek kelime söylemedin. Çok bencilsin,seni benden daha çok seven biri olur mu bilemem ama benden daha aptalını bulamayacaksın. Kimse seni bu kadar önemseyecek. Ne demiş sezen aksu " ben senin hayatından gittim oğlum hadi yerime koy birini koyabilirsen.."
ve acı elbette sonsuza dek sürmez ama senin pişmanlığın hep sürecek çünkü ben vazgeçmedim,sen yaptın bunu.
