masalım, ben baban. sana seni değil, sana kendimi değil, bende ki seni anlatmak istiyorum. minik parmaklarıyla saçımı çeken kız çocuğusun, odasına adını bile bilmediğim grupların posterlerini asıp gece dışarı çıkmasına izin vermediğimde odasında yüksek sesle müzik dinleyip bana kızan asi ergensin, sıkıcı kep atma törenlerinin neşesi, sarılmaların en samimisi sen yaratılmış tüm varlıkların en değerlisi, babasının şımarık kızısın. düğününde huzurlu gözükmeye çalışsam da kuytu köşede beni hüngür hüngür ağlatacak gaddar kız çocuğusun. saçları hafif beyazlamış kareli süveter giyen huysuz bir ihtiyar olduğumda, gece yarısı ağlama sesin bile güzeldi kızım diyeceğim sana sende gülüp öyledir tabi ki diyeceksin. çünkü daha doğmadan seni şımartmaya başlayan bir baban var haliyle şımarıksın. seni annenin sevgisinden bile kıskanacak, şimdilerdeyse kokunu hayal eden baban var. bekliyorum seni. en değerli varlığım.
