yaklaşık 12-13 yaşlarımda bakkala ekmek almaya giderim, çok tatlı bir çocuk da o sırada bakkaldadır. ben bu çocuğa olabildiğince havalı gözükmeye çalışarak 5 ekmek (evet 5 ne bakıyorsun?) aldığımı sanarım. parasını öder havalı havalı yürümeye çalışırım. biraz ilerledikten sonra arkadan deminki çocuk gelir ve "abla ekmekleri bakkalda unuttun." nidaları beynimin içinde yankılanır. kaderime küser, döner ekmekleri elinden alırım.
