Ben her gece kendi içimde kaybolurum.
Bir sokakta, bir kahvede, bir kırda değil
Bir genç kızın taze dudaklarında değil
Gökyüzünde değil, fabrikalarda değil.
Dalıp giderim
Şu istanbul sokaklarında yürürken
Kendimi boğarım, kendim olurum
Tekrar tekrar doğar, tekrar tekrar ölürüm.
Sonra,
Bazen aşık olurum
Severim, sevilirim
Bazen birine ait olurum, kendimi kaybederim.
Yalnız kalırım.
Kötü yola düşerim, tekrar yürürüm.
Bir istasyona giderim
Sadece giderim.
Gidenleri izlerim
Belki bir gün bu hüzünlü gidişleri durdururum diye düşünürüm
Sevinirim.
Gelenlere lafım yok, onlar zaten benimdir.
Geleni göndermek kolay da, gideni durdurmak çok çetin
Ben bazen bir tren olurum.
Gidenlerle giderim, her zaman giderim
Yıldızlara kadar giderim, göklere kadar
Sevgiliye kadar giderim.
Kendimde giderim ama yine kendime kalırım.
Ama hep kaybolurum kendi küçük dünyamda.
