bütün kışları yıkıp üstüne
bir yaz akşamında
adı özgürlük denilen her ne varsa
kendime sunacağım
ve seni affedeceğim yağmurlar yağarken..
sigaralar söndüreceğim ruhunda
annelerin ağıtları gibi
ayrı düşmüş sevdalar gibi ezelden
ve bitmeyen ömürler varmış gibi sahte
onca ruhsuz ruhun acısını çıkarır gibi
sende söndürüyorum ateşini
intikam alır gibi tüm dünyadan
ve gidiyorsun
bitmeyen masallar bitiyor
okunmamış şiirlerin ahını alıyoruz üstümüze
ayrılıklara dâhil sevdalara hüküm sürüyoruz
sonra sen gidiyorsun
ve kalıyorum öylece boşlukta
çiçek açmayan bahar gibi, deniz olmayan şehir gibi
ağlıyor gibi adam,
yeryüzüne meydan okuyor gözlerim
senin sevdiğin ahu gözlerim..