bugün bir kış taşıyorum yüreğimde,
bulutlar akın akın yürüyor üstüme doğru
yazıların içinde hapsetmişim özgürlüğü
güneşle saklambaç oynuyor umutlarım,
ve ben bir nisan akşamında gibi ölüyorum bugün
hayır! bugün günlerden kış,içim titriyor bayım,
kuşlar ötüyor gözlerimdebir balık oltaya takılmaktan korkmuş
bilmediği yerlere yüzüyor görüyorum
yorulmuş solungaçları, dokunsan ölecek.
bugün günlerden koşmak, en uzaklara, aklımızdaki ufuklara yorulmadan,
durmadan kafamızın içinde gezen ayak sesleri gibi,
sahi! aklımda bin bir ağıt hiç biri nedenini bilmiyor birbirinin.
üflesen uçacak gibi bütün kırıklıklarım ağlasam karışacak akdeniz'e,
ya da istanbul'da boğaza karşı dökülecek gözyaşlarım,
ruhuma üfle edebi satırları bayım,
şiir olacağım çağlayacağım bir boşlukta.
sanki o boşluk aşıklara aşina bayım,
yıldızları sökülmüş bir gökyüzü gibi karanlık boşluklar.
bugün günlerden hiç bir şey hissetmemek, biliyorum,
ağaç dallarında çocukluğumun kahkahaları
yıllanmış şarap tabir-i caizse unutulmuş mısralarım.
bir evin tavanında saklanmış gibi aşk bayım,
şiir şiir dökülürsem dudaklarından çıkacak ortaya.
elinden şekeri alınmış masum bir bebek düşün bayım,
bir daha asla şeker tadıyla bakmayacak gözleri hayata.
