yokluğunun pençesiyle viran olmuş yüreğimde
öyle bir an var ki deliler gibi hasret
fetheyledim ebedi varlığını suretimde
meçhul ömrümün orta yerinde vuslata hasret
perçemindeki yıldızlar gibi sana dokunduğumda
sükun ettim meşk eyledim yokluğunun manasında
beklerdi sevdiceğim her daim kınında
çekti savurdu kan eyledi bedbaht eyledi...
