353. kısa dönem 2. gruptan giderek acemilik eğitimimi 13. bölükte aldığım alay. uzun uzun yazmak isterdim ama herkes her şeyi yazmış. genel olarak sizi tek zorlayacak şey bitmek bilmeyen sıralar olacak. tuvalet, kantin, banyo, yemek sırası gibi. onun dışında ben 3. taburdan bahsedeceğim genel olarak. eğer bu tabura düşerseniz çok daha şanslısınız. tabur komutanı barış binbaşı sürekli içimizde dolaşıp bizlerle birebir iletişime geçmek, sorunlarımıza çare bulmak için elinden gelen her şeyi yaptı. bir komutandan çok arkadaş, abi ve baba gibiydi yaklaşımı. şahsen tam koğuşa giderken arkamdan aniden çıkıp bana şaka yaptığı bile oldu. çok iyi bir insandı. allah razı olsun kendisinden. ve alaydaki tek tv yayını da bizim taburdaydı. bütün lig maçlarını izledik orada. bu çok güzel bir olay oraya düşerseniz değerini daha net anlarsınız zaten. sonra ilker üsteğmeni de anmadan geçemem. aynı binbaşımız gibi hep içimizde sorunlarımıza çare bulmak için hasta hasta sesi çıkmazken bile çırpınıp duruyordu. tabur içtimalarında bizleri rahatlatmak için yaptığı konuşmalar, şakalar falan hep aklımda kalacak mesela. ondan da allah razı olsun. ve kendi bölüğüme gelirsem. tabur komutanı ve bölük komutanımız bu bölük için gördükleri en iyi 3 celpten birisi olduklarını söylediler. gerçekten 140'a yakın kişinin neredeyse hepsi iyi insanlardı. arada saçmalayanlar oldu ama çok sıkı bir bağ kuruluydu bölükte. ne bir hırsızlık ne bir kavga hiçbir şey olmadan acemiliği bitirdik. ve son anacağım iki kişi ise acemiliği bizim için özelleştiren 2 komutandı. birisi mustafa yılmaz çavuş, diğeri fuat astsubay. eğer askerliğiniz buraya çıkar ve bu insanlarla karşılaşırsanız ne demek istediğimi anlayacaksınız. ve çok şanslı olacaksınız bu insanlarla karşılaştığınız için. bir bölükle çavuşu arasında kurulabilecek en samimi ve sıkı bağ kurulmuştu belkide orada. gerisini siz düşünün. allah hepsinden razı olsun. eğitimimizi bazı günler çok bazı günler az ama öz yaptık hep ve yemin töreninden de alnımızın akıyla çıkıp usta birliği için ayrıldık oradan. aşırı zorlu bir eğitim yoktu. gidenlerin yüzde doksan beşi dağıtılıyor unutmayın. ve giderken kısa dönemseniz eğer kesinlikle, terlik, şampuan, en az 10 çift kalın siyah çorap, 5 çift don-atlet(asker yeşili, haki ya da beyaz olabilir), tıraş köpüğü, yüz havlusu götürmeyi unutmayın. bunları kısa dönemlere vermiyorlar ya da sayısı yeterli olmuyor verdiklerinde. en çok bunlara ihtiyaç duyacaksınız. yemeklerde sıkıntı yok. aç kalmanız imkansız. ama sürekli aynı yemekler çıkıyor buna da alışırsınız. çay konusu ise çeşmeden dedikleri gibi. ben çok çay sevmediğim için sıkıntı çekmedim. ama aşhane ve kamara sırası istemeseniz de size gelecek. işte o gün en çok küfür edeceğiniz günler olacak. hava çok güzel ama sabaha karşı ve gece rüzgarı inanılmaz. aralık-ocak için söylediklerim. yeni binalar yapıldı ve son 3 günün piyangosu olarak koskoca bölükleri sırtımızda taşıdık. biz sıkıntısını çektik ama bizden sonrakiler için kesinlikle rahatlama olacak koğuşlarda. hafta sonları konser-tiyatrolar var zaman geçiyor bir şekilde. ben şimdi herkesin dediğine göre çok daha şanslı olarak ayrıldım oradan ve istanbul-heybeliada'ya gidiyorum. yazacak çok şey var ama daha fazla uzatmak istemem. kısacası denizci iseniz gerçekten şanslısınız ve alay komutanımızın da dediği gibi askerliğe 1-0 önde başlıyorsunuz. umarım faydası dokunur benden sonrakilere. elbet herkes gidecek ve bitirecek. allah yardım ediyor bir şekilde. canınızı sıkmayın ve tadını çıkarmaya çalışın.
