bir gün yine sokakta bilye oynuyoruz benim bilyem yok tabi bi tane cocuk verdi onunkiyle oynuyorum. attım bilyeyi gitti çalılıkların arasına arıyorum arıyorum bulamıyorum amk. çocukta böyle kavgacı ibne orospu cocugu bi tip. bende mülayim salak bi çocugum tabi.öyle korktum ki amk o bilyeyi bir daha bulamayacağım diye. aklımdan 5 saniyede eve gidip annemin cüzdanından 10 kurus calıp kırtasiyeden yeni bir bilye almak geldi. neyse ki sonradan baska bir arkadas bilyeyi bulup çocuğa verdi.
hayır çocuk aklıdır tamam korkar insan ama o kadar korku niye amk? 10 kurus siktiğimin sikindirik bilyesi. böyle sikindirik bir olayın hala aklımı mesgul etmesi nedendir? kücükken sürekli bi seylere zarar vereceğim düşüncesi ve bunun korku dolu bir hal alması niyedir sözlük? sürekli biseylerin bizim dünyamızdan çok çok üstte oldugunu düsünmek.bunlar hep yalnızlıktan ve güvensizlikten oluyor tabi.