yazarları anlık da olsa günün monotonluğundan kurtaran sebeplerdir. mesela ben günlüğümü buldum kitaplığı kurcalarken, üniversite yıllarından kalma.* iyi ki yazmışım.
'birkaç fotoğraf var senden kalan, ve günübirlik mesajlar uyumadan önce tekrar tekrar okuduğum. bir çocuğun masalsız gelmeyen uykusu gibi senin mesajlarını okumadan uyuyamıyorum. masalım mesajlarını okumak oluyordu ve tabi masal kahramanım sen. keşke seni korkmadan sevebilecek kadar güçlü olsaydım, ve keşke sen de 'zamana bırakmak ve zamanla bırakmak' ayrımını bilebilseydin.'
