ilk kitabı puslu kıtalar atlası gerçekten edebiyatımıza kazandırılmış bir klasik. sonrasında gelen kitab-ül hiyel ve efrasiyab'ın hikayeleri puslu kıtalar atlasının yüzü suyu hürmetine yarısına kadar dayanabildiğim kitapları. efrasiyab'ın hikayelerinde yedinci mühür izleri ise beni rahatsız etti. ilk kitabı ile kendisinden beklentilerimi çok yükseğe çıkartmıştım. bu üç kitabında dikkat ettiğim bir husus var osmanlıca kelime kullanayım derken bazı hatalara düşmüş olmasıdır, belki editör hatası olabilir. çok fazla felsefi derinlikte değildir romanları ama bolca göndermeler içerir.
