etrafımdaki evlenen veya uzun ilişkiye giren kadın sayısı arttıkça emin olmaya başladığım kimyasal durum. evlenen kadınlar garip bir şekilde başka bir insan haline dönüşüyor ve kendi geçmişlerini tamamen unutuyor. ( inkar ediyorlar demek istemiyorum, resmen unutuyorlar)
kendilerinin bekar olduğu dönemde yaptıkları hareketlerin aynısını yapan başka kadınlara doğrudan orospu , böyle kızlardan hayır gelmez vs.. diyorlar ve ''e sen de aynısını yapmıyor muydun?'' dediğinizde çok net bir şekilde, ne zaman yaptım ?, veya kim yaptı, saçmalama ? şeklinde cevaplar alıyorsunuz. Konunun üstüne biraz gittiğinizde, genellikle unutmuş gibi yapmadıklarını , gerçekten unuttuklarını görüyorsunuz. en son yaşadığım örnekte, sevgilisi varken eski sevgilisi ile görüşen kızdan hayır gelmez diyen bir arkadaşıma, lan sen daha 15 gün önce görüştün ya dediğimde, uzun uzun düşünüp, doğru ben de görüşmüşüm demesine şahit oldum.
Pişmanlık mı, vicdan azabı mı, utanmak mı, tertemiz aile annesi olma isteği mi nedir bilmiyorum ama kadınlar evlenip başka bir soyad aldıklarında gerçekten de eski benliklerini öldürüp yeni biri oluyorlar.
