Çocuktum ellerimde ceviz karası
Ayaklarımda kara lastik
Gazeller doldururdum poşetlere
Poşetten toplar yapardık üç kardeş
Madımak çorbasını sevmezdik
Ama annemi severdim
Akşamları seslenişini bana
Velhasıl oldu hayatım daha ondokuzda
Velhasıl
Ben büyüyecek çocuk değildim.
