kimisi unutur ilk aşkını, kimisi aklından bir an olsun çıkarmaz.
ben yedi yaşındaydım. o zamanlar işte kısa şort şekli sokakta öyle sağa sola koşturuyoruz.
annemin gün arkadaşlarından ismini hatırlamadığım bir teyzenin mavi gözlü sarı saçlı bir kızı var. kız dediysem rahat 20 var.
işte herkes seviyor, şımartıyor ya tribe girmişim vurulmuşum o zaman bu mavi gözlüye.
ismi melikeydi.
ne zaman bize gelseler, çizgi film gibi izlerdim onu.
tabi o zamanlar cep telefonu, Facebook falan yok. benim melikem edebiyle mutfağa yardım ediyor. ben bunun bacaklarının dibinden ayrılmıyorum.
giderken öpüyor falan.
bir kaç kez yatakta öpüşmüşlüğümüz de var, daha özele girmek istemiyorum.
şimdi ki aklım olsa kendisini affetmezdim.
bundan 2 sene önce falan öyle evde muhabbeti geçti bunların.
melikem boşanmış. kocası hayırsızın biriymiş. tekrar iletişime geçicem ama evdekiler duymasın diye beklemedeyim.
